Sambungan Prinsip Ke Dua (c), bahan kayu yang berukuran tidak sama sering digunakan oleh kaedah Montessori (1912) dan lain-lain kaedah yang menyamai prinsip batang kayu oleh kaedah Cuisenaire yang dibincangkan sebelum ini (rujuk 2 September 2012). Prinsipnya menjadikan batang kayu ke dua adalah dua kali lebih panjang daripada batang kayu yang pertama, batang kayu ketiga, tiga kali ganda panjang daripada batang kayu pertama dan seterusnya. Pengajaran nombor dengan menggunakan batang kayu ini dipercayai bahawa dengan menyusun batang kayu dan membilang segmen, kanak-kanak belajar siri nombor termasuk idea bahawa 1 termasuk dalam 2, 2 termasuk dalam 3 dan setrusnya. Piaget dan Inhelder (1959) dalam kajiannya mendapati bahawa realitinya (keadaan sebenar) apabila kanak-kanak belajar menyusun batang kayu dari panjang ke pendek atau sebaliknya, semua yang dipelajari adalah pengalaman silap mata (empirical trick) menggunakan bentuk anak tangga untuk menilai sama ada susunannya betul atau salah. Bentuk adalah ruang/jarak susunan yang boleh diperhatikan bahawa kanak-kanak menggunakan sumber maklumbalas luaran. Dalam pengetahuan logico-matematik bagaimana pun maklumbalas sistem logik yang dibina oleh kanak-kanak hanya datang dari dalaman secara berterusan. Sistem ini tidak boleh berlaku secara pengamatan atau pemerhatian. Sistem pengetahuan logico-matematik dibina oleh kanak-kanak menerusi koordinasi perbezaan yang tidak boleh diperhatikan. Keupayaan untuk menyusun objek menerusi cuba jaya berasaskan maklumbalas daripada susunan adalah berlainan daripada keupayaan untuk berfikir secara logik menerusi koordinasi perbezaan di kalangan objek.
No comments:
Post a Comment